Антонина Федоровна Радостовецтің естеліктері

Владимир Константинович Радостовец республикадағы бухгалтерлік есептің дамуы мен қалыптасуында тұтас бір дәуірді бейнеледі, ол ұлы адам, бухгалтер, ғалым, оқытушы, экономика ғылымдарының докторы, Қазақстанның еңбек сіңірген ғылым және техника қайраткері болды.

Бірақ әрбір ұлы еркектің артында ұлы әйел тұрғаны белгілі. Өмірі бойы Владимир Константиновичті қолдап, оған сеніп, шабыт беріп, жігерлендіріп келе жатқан осы керемет әйел кім еді?

Бұл әйел Владимир Константиновичтің жұбайы Антонина Федоровна еді.
Біздің кейіпкеріміздің өмір жолы өте қиын және оқиғаларға толы болды.

Антонина Федоровна Бородина 1925 жылы 7 ақпанда Брянск облысының Клинцы қаласында краснодеревщиктің көп балалы отбасында дүниеге келген. Алты жасында ол жетім қалды, оны үлкен әпкесі Валентина Федоровна тәрбиелеп өсірді.

1932 жылы Антонина Федоровна туған қаласындағы Герцен атындағы орта мектепке түсті және 1941 жылы тоғыз сыныпты сәтті аяқтады. Соғыстың басталуымен және уақытша оккупациямен ол әпкесімен бірге Саратов облысына эвакуацияланды, онда олар әскери госпитальде жұмыс істеді. Осы кезеңде Антонина Федоровна мейірбикелер курсынан өтіп, орта мектептің 10-сыныбын аяқтады.

Бала кезінен дәрігер болуды армандаған Антонина Федоровна 1945 жылы Смоленск медицина институтының бірінші курсына түсті.

1947 жылы ол Алматы медицина институтының үшінші курсына көшіп, оны 1950 жылы үздік бітірген. Өзінің аса көрнекті академиялық жетістіктері үшін Антонина Федоровна клиникалық ординатор ретінде Молотов атындағы Медицина институтының госпитальдық хирургия кафедрасына қабылданды. Институтта оқу кезінде Антонина Федоровна ғылыми үйірмелер мен студенттік конференцияларға белсенді қатысып, білімге деген ұмтылысын ғана емес, таңдаған мамандығына деген терең адалдығын да көрсетті. 
Ол болашақ жұбайымен 1946 жылы Барнаулда танысып, студент кезінде үлкен апасына демалысқа келген. Олардың алғашқы кездесуі үйдің жанында орналасқан теміржол вокзалының кинотеатрында өтті. Олар бір-бірімен жиі кездесіп, қоян-қолтық шелек алып су алуға баратын. Кино көруді, саябақта серуендеуді және өмір туралы әңгімелесуді ұнататын.

1950 жылы Владимир Константинович Антонина Федоровнаны ата-анасымен таныстырды.

1953 жылы клиникалық ординатураны аяқтағаннан кейін оны Денсаулық сақтау министрлігі Алматы облыстық ауруханасына жіберді. Ординатура аяқталғаннан кейін Антонина Федоровна мен Владимир Константинович үйленді.
Ауруханада Антонина Федоровна хирург болып жұмыс істей бастады, 1955 жылдың қыркүйегінде бірінші ұлы Николайдың тууына байланысты оны Денсаулық сақтау министрлігі Алматы қалалық клиникалық ауруханасына балалар хирургиясы бөлімінің дәрігері етіп жіберді.

1950-1960 жылдары Антонина Федоровна партия аудандық комитетінің және Совет ауданының аудандық атқару комитетінің қаулысына сәйкес шақыру медициналық комиссиясының оқытушысы болып жұмыс істеді. Сонымен қатар, ол № 1 қалалық клиникалық аурухананың Қызыл Крест қызметіне белсене қатысып, бірнеше мәрте мақтау қағаздарымен марапатталды.

1958 жылы Совет ауданының аудандық атқару комитетінің шешімімен Антонина Федоровна Морис Тереза көшесінде үй салу үшін 6 сотық жер алды. Бұл кезең ол үшін де, Владимир Константинович үшін де өте қиын болды, бірақ ең бастысы, олардың Морис Тереза көшесі, 255 мекенжайында өз туған үйі пайда болды.

1962 жылы олар жаңа үйінде тұрған кезде Антонина Федоровна мен Владимир Константиновичтің отбасында екінші ұлы Виктор дүниеге келді.

1964 жылдан 2002 жылға дейін Антонина Федоровна С.М.Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетінің (қазіргі Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті) азаматтық қорғаныс кафедрасында медициналық даярлық циклінің аға оқытушысы қызметін атқарды.

Өз жұмысының жылдарында Антонина Федоровна мейіргерлерді теориялық және практикалық тұрғыдан ауқымды даярлауды жүзеге асырды. Оның барлық сабақтары жоғары әдістемелік деңгейде өтті, бұл оның іске деген терең адалдығы мен шеберлігін айғақтады. Ол Алматы қаласының емдеу мекемелерінде студенттердің клиникалық практикадан өтуіне жүйелі түрде бақылау жүргізіп, «Хирургия» пәні бойынша дәрістер мен әдістемелік әзірлемелер жасады.

Антонина Федоровна да қоғамдық жұмысқа белсене қатысты. Бірнеше жыл бойы ол Халықтық білім министрлігі жанындағы азаматтық қорғаныс кафедрасының медициналық дайындық жөніндегі әдістемелік кеңесінің мүшесі, халықтық бақылау комитетінің мүшесі болды.

Өзінің адал еңбегі үшін Антонина Федоровна Халық білім министрлігінің құрмет грамотасы мен «Социалистік жарыстың жеңімпазы» белгілеріне ие болды.

1988 жылғы қазанда оның еңбегі жоғары деңгейде атап өтілді: КСРО Жоғарғы Кеңесінің Төралқасы оны «Еңбек ардагері» медалімен марапаттады.

Антонина Федоровна 2013 жылдың сәуірінде қайтыс болды. Ол әрдайым ұлы ер адамның қасында болған, оның таланты мен табысына қолдау көрсеткен, шабыттандырған және сенетін мықты және сүйгіш әйел болатын.